На 14 август 2025 година, платото пред Народниот театар во Гевгелија се претвори во отворено уметничко ателје. Под светлата на летната вечер, меѓу хартиени пораки, шишиња со скриени мисли и запечатени ковертчиња, се одржа арт перформансот „Писма“, во организација на ЈОУ Дом на култура „Македонија“- Гевгелија, дел од програмата „Гевгелија град на култура за 2025 година“.
Трите млади уметнички од Гевгелија- Марија Џинова, Теодора Ставрова и Михаела Ризова, кои своето образование го продолжуваат во Средното уметничко училиште „Лазар Личеноски“ во Скопје, создадоа едно несекојдневно доживување. Нивната идеја беше едноставна, но моќна- да се спојат личните пораки со визуелниот јазик на сликарството и да се прикаже уметноста како мост меѓу внатрешниот свет и заедницата.
Публиката не само што читаше зборови напишани на стари хартиени листови туку и гледаше како тие мисли се преточуваат во уметнички дела на платно. Секој потег на четката беше продолжение на некоја реченица, секоја боја беше емоција запишана без зборови. Така, писмата добија нов живот- од тивок ракопис до силен визуелен израз, од лична тајна до заедничко искуство. Изложените платна зборуваа со своја енергија: едни нежни и суптилни, други полни со експресивни линии и контрастни тонови, како да ја раскажуваат внатрешната динамика на авторките.
Амбиентот беше магичен: уметниците работеа на отворено, меѓу светилки и публика, која тивко ги следеше нивните движења, како да присуствува на интимен чин на создавање. Атмосферата создаде чувство дека сите присутни се дел од исто писмо- колективно, заедничко и живо. Секој посетител можеше да се препознае во некој збор, во некоја боја или во дел од композицијата, носејќи дома дел од вечерта како личен спомен.
„Писма“ ја покажа уметноста како дијалог- меѓу збор и боја, меѓу уметник и публика, меѓу интимното и јавниот простор. Тоа беше вечер во која Гевгелија го почувствува пулсот на младата креативна енергија и уште еднаш докажа дека културата не е само за гледање, туку и за доживување.
Со оваа уметничка интервенција, младите творци оставија силна порака: дека современата уметност може да биде блиска, искрена и достапна, дека секое писмо- било напишано, насликано или само замислено, носи своја вредност и смисла. „Писма“ остана како потсетник дека уметноста секогаш има адреса и секогаш ќе најде пат до оној што сака да ја прими.
powered by Borlabs Cookie 